-
1 oblać egzamin
шк. сре́заться на экза́мене -
2 oblać
глаг.• обдать• облить• окатить* * *obl|ać\oblaćali/\oblaćeli, \oblaćany сов. 1. облить;\oblaćany potem облитый потом;
2. окружить, омывать ndk;wyspa \oblaćana wodami jeziora остров, омываемый водами озера;
3. разг. обмыть, вспрыснуть;\oblać zakup обмыть (вспрыснуть) покупку; \oblać mieszkanie справить новоселье; обмыть квартиру;
● \oblać kogoś zimną wodą облить (окатить) холодной водой кого-л.;\oblać egzamin шк. срезаться на экзамене+3. opić
* * *oblali / obleli, oblany сов.1) обли́тьoblany potem — обли́тый по́том
2) окружи́ть, омыва́ть ndkwyspa oblana wodami jeziora — о́стров, омыва́емый во́дами о́зера
3) разг. обмы́ть, вспры́снутьoblać zakup — обмы́ть (вспры́снуть) поку́пку
oblać mieszkanie — спра́вить новосе́лье; обмы́ть кварти́ру
•- oblać egzaminSyn:opić 3) -
3 egzamin
сущ.• изучение• искус• испытание• исследование• опыт• освидетельствование• попытка• проба• проверка• рассмотрение• тест• экзамен* * *♂, Р. \egzaminu экзамен;\egzaminу maturalne выпускные экзамены (в средней школе), экзамены на аттестат зрелости; \egzamin poprawkowy переэкзаменовка; \egzamin z historii экзамен по истории; składać (zdawać) \egzamin сдавать экзамен; oblać \egzamin, obciąć się na \egzaminie разг. срезаться (засыпаться, провалиться) на экзамене
* * *м, P egzaminuэкза́менegzaminy maturalne — выпускны́е экза́мены ( в средней школе), экза́мены на аттеста́т зре́лости
egzamin poprawkowy — переэкзамено́вка
egzamin z historii — экза́мен по исто́рии
oblać egzamin, obciąć się na egzaminie — разг. сре́заться (засы́паться, провали́ться) на экза́мене
-
4 Prüfung
Prüfung f egzamin ( mündliche ustny; schriftliche pisemny; in Latein z łaciny); TECH, EKON sprawdzenie; der Bücher a rewizja; eines Sachverhalts (z)badanie; der Qualifikation weryfikacja;eine Prüfung abnehmen egzaminować ;durch die Prüfung fallen nie zdać pf egzaminu, fam. oblać pf egzamin;fam. in die Prüfung steigen stawi(a)ć się na egzamin;zur Prüfung zulassen dopuszczać <- puścić> do egzaminu -
5 durchfallen
durchfallen v/i ( irr; sn) przesypywać się ( durch przez A); fam. fig Kandidat, Antrag usw przepaść pf ( bei na L);im Examen durchfallen oblać pf egzamin -
6 rasseln
rasseln vi (-le) Wecker <za>terkotać; ( klirren) szczękać, brzękać; (sn) Fahrzeug <za>turkotać, <za>hurkotać;fig mit dem Säbel rasseln pobrzękiwać szabelką;fam. durchs Examen rasseln oblać pf egzamin
См. также в других словарях:
oblać — dk Xb, oblaćleję, oblaćlejesz, oblaćlej, oblaćlał, oblaćlali a. oblaćleli, oblaćlany oblewać ndk I, oblaćam, oblaćasz, oblaćają, oblaćaj, oblaćał, oblaćany 1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem» Oblać kartofle sosem.… … Słownik języka polskiego
egzamin — m IV, D. u, Ms. egzaminnie; lm M. y «sprawdzenie przez osoby kompetentne czyichś wiadomości naukowych lub fachowych przed rozpoczęciem lub po zakończeniu pewnego etapu nauki» Egzamin dyplomowy, magisterski, doktorski. Egzamin konkursowy, ustny,… … Słownik języka polskiego
interna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. internanie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dział medycyny obejmujący diagnozowanie i leczenie chorób wewnętrznych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oblać egzamin z interny. Interna to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opić — dk Xa, opiję, opijesz, opij, opił, opity opijać ndk I, opićam, opićasz, opićają, opićaj, opićał, opićany 1. «napić się alkoholu z powodu jakiejś okazji, uroczystości; pijąc uczcić jakieś wydarzenie; oblać» Opić dyplom, egzamin. Opić szczęśliwe… … Słownik języka polskiego